Świat Akwilonu. Magowie, tom 2: Eragan. Recenzja
No, to po raz kolejny udajemy się do Świata Akwilonu! Przyznam, że przegapiłem tom 1, więc “Eragan” to moje pierwsze zetknięcie się z serią “Magowie”.
W tomie 2 serii głównym bohaterem jest młody czarodziej o imieniu Eragan, który, mimo swojej niecierpliwości i lekkomyślności, emanuje autentycznością. Jego niebezpieczne eksperymenty z magią prowadzą do kolejnych przygód, które w finale zaskakują swoją konkluzją. Śledzimy losy Eragana i jego towarzyszy, którzy wyruszają do siedziby Zakonu Cieni, co zwiastuje wiele niebezpieczeństw i tajemnic.
Jednym z mocnych punktów tej części jest szczegółowe wprowadzenie do magicznych run, co nadaje światu przedstawionemu większą głębię i wiarygodność. Niemniej jednak, niektóre wątki fabularne wydają się być powielaniem schematów znanych z innych serii, co może nieco osłabić świeżość tej historii (Nicolas Jarry, który w “Krasnoludach” nieraz sięga do długich partii opisowych tutaj jest jednak nieco bardziej powściągliwy). Eragan, mimo wszystko, jako postać pozostaje wiarygodny, choć jego zachowanie może czasem irytować.
Co do warstwy graficznej, rysunki Stephane Crety są solidne, choć nie wybitne. Niemniej jednak, zaskakujący finał obiecuje interesujące zmiany w dalszych losach Eragana, co może być powodem, by czekać na kolejne części tej serii z niecierpliwością. Czy Eragan jeszcze powróci?
Podsumowując, serię “Magowie” warto śledzić ze względu na interesujące postaci i obiecujące zakończenie, które z pewnością będzie miało dalsze konsekwencje dla bohaterów.
Komentarze
Prześlij komentarz