Star Wars: Ukryte Imperium" przedstawia kulminacyjny rozdział przygód Lady Qi’ry, charyzmatycznej liderki tajemniczego syndykatu, która na przestrzeni całej serii stała się jednym z najbardziej poszukiwanych postaci w uniwersum Gwiezdnych Wojen. Już na początku albumu scenarzysta zręcznie prezentuje coraz bardziej złożoną sytuację, gdzie Lady Qi’ra nie tylko musi manewrować między swoimi przeciwnikami, ale również zaskakuje swoją odpornością i zdolnością do przezwyciężania trudności. Każda strona komiksu jest świadkiem jej rosnącej wprawy w sztuce przetrwania i manipulacji. Qi’ra, korzystając ze swojej wiedzy o tajnych informacjach, zręcznie tworzy koalicje, które mogą wydawać się niemożliwe. Prowadzi to do naprawdę ciekawych historii i sytuacji, które mogły doprowadzić do sporych przetasowań, w tym nawet upadek Imperium. Wizualnie, komiks jest dziełem Stevena Cummingsa, który z umiejętnością balansuje między kosmicznymi bitwami a bardziej intymnymi momentami postaci. Jego zd
"Virion. Krew" Andrzej Ziemiański
„Virion. Krew” to pierwszy tom nowego cyklu zatytułowanego Legenda Miecza. W związku z zamieszaniem wokół tego w jakiej kolejności należy czytać poszczególne serie odpowiem, że nie ma to większego znaczenia, choć polecam zachować odpowiednią kolejność w obrębie poszczególnej serii.
Tytułowy bohater, Virion, to szermierz natchniony, najlepszy wojownik, który z walki uczynił swoją pasję. W tej serii lata młodości i dojrzałości ma już za sobą. Jego pamięć szwankuje do tego stopnia, że nie wie kim jest. Ma też słaby wzrok, choć o dziwo wątroba daje radę. Na pijanego, siwego staruszka natrafia troje rodzeństwa, którzy postanawiają mu pomóc i zaopiekować się nim. Szybko okazuje się jednak, że to nie oni opiekują się Dziadkiem, lecz on nimi. Z czasem zabójcze talenty Dziadka wychodzą na jaw a wówczas Nerideen zapragnie stać się jego uczniem zupełnie nieświadom tego jaką legendą jest jego mistrz.
Moim ulubionym elementem tej książki jest wspaniały humor sytuacyjny. Podczas lektury wiele razy zaśmiałam się szczerze. Cytaty z tej książki z pewnością posłużą mi w niejednej zabawnej sprzeczce. Do tego nieprawdopodobne pierwsze spotkanie Io i Nerideena. Obok humoru jest też także niepokojący opis, jak łatwo przerazić, złamać i podporządkować sobie ludzi wbrew jakiejkolwiek logice. Strach i przemoc to potężne narzędzia wykorzystywane przez złych ludzi. Główni bohaterowie nie należą do tych, którym wszystko się udaje i nigdy nie spotyka ich nic złego. To sprawia, że powieść jest nieprzewidywalna, nieoczywista. Tam gdzie mamy mistrza miecza nie może zabraknąć krwawych starć. Nie są to pojedynki, a bardziej masakry, w których krew leje się strumieniami a wnętrzności i kończyny latają na różne strony. Dla Viriona wyzwaniem może być jedynie mnogość przeciwników a ostatnio także słabnąca kondycja.
Nowy „Virion” wciąga natychmiast i nie nudzi się z czasem. To przykład książki, którą czyta się z przyjemnością a Viriona, Nerideena i Io nie da się nie lubić. Z niecierpliwością czekam na kolejne części a tymczasem zostaję z Virionem na dłużej dzięki poprzedniej serii „Imperium Achai”.
Za książkę dziękujemy Wydawnictwu Fabryka Słów.
Komentarze
Prześlij komentarz