Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Przedwieczni - recenzja

 Kiedy sięga się po „Przedwiecznych”, można mieć obawy: grupa herosów, których początki sięgają początków ludzkości, a nad nimi wszystkimi unoszą się Celestianie – brzmi jak coś bardzo odległego i trochę przekombinowanego. Tymczasem Kieron Gillen udowadnia, że da się z tej mitologii wycisnąć historię świeżą, dynamiczną i naprawdę wciągającą. Fabuła startuje od mocnego uderzenia: Przedwieczni budzą się na nowo, ale szybko okazuje się, że ich świat nie jest już taki, jaki znali. Ktoś z ich własnych szeregów zdradził i dopuścił się morderstwa – a to wśród istot praktycznie nieśmiertelnych brzmi jak absolutne bluźnierstwo. Zaczyna się śledztwo, w którym Ikaris, Sersi i reszta ekipy muszą zmierzyć się nie tylko z wrogiem, ale też z pytaniami o sens swojego istnienia. Czy mają chronić ludzi, czy raczej są tylko narzędziem w rękach potężniejszych istot? Najfajniejsze jest to, że Gillen nie robi z bohaterów pomników. Owszem, mają moce, które wykraczają poza ludzką wyobraźnię, ale kłócą s...

"Rok szarańczy" Terry Hayes

 



    „Rok szarańczy” to powieść, na którą czekałam ponad trzy lata. Terry Hayes zaskarbił sobie mój podziw „Pielgrzymem” i od tamtej pory zdecydowanie częściej sięgam po pozycje o szpiegowskiej i terrorystycznej tematyce. Nadal uważam, że na tym polu Terry Hayes nie ma sobie równych.
    „Rok szarańczy” w dużym skrócie opowiada o tym jak jeden z agentów specjalnych od Regionów Niedostępnych wyrusza na misję, której celem jest zdobycie informacji o planowanym ewenemencie – groźnym zdarzeniu terrorystycznym o globalnym zasięgu. Nie wszystko idzie zgodnie z planem. Nasz bohater wpada w ręce przywódcy Armii Czystych, który powinien był zginąć w zamachu rakietowym. Jako jeniec poznaje bardzo ważne informacje, które mogą ocalić wiele istnień, dlatego robi wszystko by przeżyć i uciec. Nie będę zdradzać więcej szczegółów żeby nie psuć zabawy, ale mogłabym bardzo długo opowiadać o tej książce.
    Podobnie jak „Pielgrzym” tak i ten tytuł to dość spora gabarytowo książka na kilka wieczorów. I ponownie nie wydała mi się rozwleczona. Mówiąc szczerze mam wrażenie, że każdy akapit był ważny i miał swój cel. Każda dygresja i retrospekcja miała swoje uzasadnienie, które w efekcie stworzyły niepowtarzalny nastrój i skrupulatnie dopiętą całość. W trakcie lektury był jednak jeden element, który nie przypadł mi do gustu. Nastawiłam się na racjonalną opowieść o kulisach pracy terenowego agenta CIA. Taką gdzie tygodniami szykuje się jedną akcje, gdzie niebezpieczeństwo nie odpuszcza a odniesione rany nie goją się od razu tylko realnie zagrażają życiu. Pojawił się natomiast pewien element bardziej pasujący do książki science fiction. Choć przyznam, że ostatecznie ładnie się wszystko zgrało.
    Od początku też polubiłam Ridleya Kane'a Bardzo zaimponowało mi to, że wbrew procedurom CIA postanowił zachować się jak człowiek a nie jak agent. W ten sposób dramatycznie zmniejszył swoje szanse na przeżycie i zaprzepaścił dalszą karierę a mimo to nie żałował swojego wyboru. Ridley to inteligentny, wytrzymały i oddany swojej pracy mężczyzna, który potrafi zdać się także na intuicję.
    Podsumowując „Rok szarańczy” to solidna porcja emocji, wciąga na długie godziny i nie zawodzi oczekiwań. Obie książki Terry'ego Hayesa nie są ze sobą fabularnie związane, więc nie trzeba wcześniej sięgać po „Pielgrzyma”

Za książkę dziękujemy Wydawnictwu Rebis.

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń