Amazing Spider-Man: Nowa złowieszczość - recenzja

 

Amazing Spider-Man: Nowa złowieszczość to komiks, który próbuje połączyć klasyczne motywy z nowymi pomysłami — z różnym skutkiem. Z jednej strony mamy Petera Parkera, który znowu próbuje odnaleźć równowagę między życiem a superbohaterskimi obowiązkami. Z drugiej – Normana Osborna, który niby przeszedł przemianę, ale wciąż budzi niepokój. Brzmi obiecująco, ale pierwsze rozdziały rozwijają się powoli i trudno w nie wsiąknąć.

Kiedy jednak akcja nabiera tempa, komiks pokazuje, że ma coś do zaoferowania. Starcie ze Sępem wypada świetnie — dynamiczne, brutalne, z emocjonalnym tłem. Widać, że Wells potrafi pisać dobre dialogi, kiedy ograniczy zbędne gadanie i skupi się na relacjach. Najlepiej wypadają momenty, w których Peter i Norman zderzają się na poziomie moralnym — pytanie o zaufanie między dawnymi wrogami naprawdę działa.

Pod względem graficznym tom jest nierówny. McGuiness stawia na duży rozmach i przerysowaną ekspresję, co czasem wygląda efektownie, a czasem po prostu męczy. Za to druga część z rysunkami Romity to powrót do bardziej klasycznego klimatu Spider-Mana — mniej fajerwerków, więcej emocji.

Całość można podsumować tak: to nie jest zły komiks, ale też nie wybitny. Działa jak pomost między historiami, które dopiero mają się wydarzyć. Dla wiernych fanów Pająka – obowiązkowy przystanek. Dla reszty – raczej średnia atrakcja, choć z kilkoma scenami, które przypominają, dlaczego w ogóle lubimy tego bohatera.

Współpraca reklamowa] Komiks został przekazany bezzwrotnie w ramach recenzji od wydawnictwa Egmont, Wydawnictwo Egmont nie miało wpływu na kształt mojej opinii. Dziękuję wydawnictwu Egmont za udostępniony do recenzji tom.

https://www.facebook.com/swiatkomiksu

https://www.facebook.com/GalaktykaCzytelnika

https://www.instagram.com/egmont_polska/

https://www.instagram.com/swiatkomiksu