Mity greckie
– to historie, które wywarły niewątpliwy wpływ na kulturę naszego kręgu
cywilizacyjnego. Z zaciekawieniem
sięgnąłem więc po pozycję, która postawiła sobie zadanie oddania klasycznej
,,Odysei” w formie albumu komiksowego. Nie zawiodłem się.
Rysunki
Giovanniego Lorusso oraz Giuseppe Baiguera stoją na bardzo wysokim poziomie, a,
zamieszczone na początku każdego rozdziału, okładki Freda Vignaux są piękne i
mają w sobie coś z klasycznych ilustracji fantasy. Clotilde Bruneau skroiła,
natomiast, fabułę ,,Odysei” w taką formę, że komiks czytało się bardzo
przyjemnie (momentami nie mogłem się oderwać i musiałem sprawdzić co będzie
dalej). Chapeau bas! Świetny pomysł na komiksową serię (obok ,,Odysei” ,,Świat
Mitów” składa się bowiem jeszcze z ,,Antygony”, ,,Dedala i Ikara” oraz ,,Iliady”)
i perfekcyjne wykonanie; o tym, że Egmont zadbał o nienaganne i estetyczne
wydanie, chyba nie muszę nawet wspominać. ;-)
Cóż jeszcze
powiedzieć można o samych rysunkach… Są
dopracowane, bardzo ,,mitologiczne”; wszyscy bohaterowie są piękni, ale mają
inne rysy (powtarzanie tych samych rysów twarzy to częsta przypadłość
komiksowych rysowników). ,,Odyseja” jest komiksem bardzo ,,europejskim”, w oczy
na pewno rzuca się bardzo klasyczne, sztywne ułożenie kadrów oraz brak teł na
niektórych z nich.
O fabule
mogę powtórzyć jedynie to, co wspomniałem powyżej. Tutaj zadanie polegało na
odpowiednim i, jeśli można tak powiedzieć, ,,dynamicznym” skomponowaniu treści
,,Odysei” z ilustracjami. Clotilde Bruneau nie wymyślała własnej historii, ale
doskonale poradziła sobie z pracą ,,redakcyjną”. Nie mam do czego się
przyczepić.
Album
zasługuje na wielki plus z powodu dodatku – eseju redaktora serii Luca Ferry o
filozoficznych implikacjach ,,Odysei”. Całość okraszono, nawiązującymi do
historii, przedrukami klasycznych obrazów i rzeźb. Polscy czytelnicy otrzymali
ponadto dodatkowe partie tekstu (kto to napisał? Dr hab. Aleksander Wolicki?),
które wzbogacają esej Ferry’ego i wplatają nawiązania do polskiej kultury.
Cały ten dodatek wynosi obcowanie z ,,Odyseją” na wyższy
poziom. Oczywiście klasyczna fabuła i jakość komiksu są tak dobre, że można by
je czytać li tylko jako zwykłą rozrywkę. Esej Ferry’ego oraz dopiski polskiego
autora każą nam natomiast dostrzec symbolizm i umieścić wędrówkę Odyseusza w
perspektywie metafizycznej. Tom zostawia sam z pytaniami o sens istnienia, o
rolę człowieka w świecie, o przeszłość, teraźniejszość i przyszłość…
Pamiętam, że
rok temu recenzowałem ,,Czarną Orchideę” Neila Gaimana (https://www.pokojgeeka.pl/2021/04/czarna-orchidea-neil-gaiman-dave-mckean.html).
W tekście wspominałem, że to pozycja dobra do wielkanocnych refleksji.
,,Odyseja” też jest takim dziełem. Ostatecznie nie chodzi bowiem o przygody Odysa,
ale o to, do czego on zmierza…
Dziękuję wydawnictwu Egmont za udostępniony do recenzji tom.
https://www.facebook.com/swiatkomiksu
https://www.facebook.com/GalaktykaCzytelnika
Komentarze
Prześlij komentarz