Przejdź do głównej zawartości

Polecane

"Rok szarańczy" Terry Hayes

      „Rok szarańczy” to powieść, na którą czekałam ponad trzy lata. Terry Hayes zaskarbił sobie mój podziw „Pielgrzymem” i od tamtej pory zdecydowanie częściej sięgam po pozycje o szpiegowskiej i terrorystycznej tematyce. Nadal uważam, że na tym polu Terry Hayes nie ma sobie równych.     „Rok szarańczy” w dużym skrócie opowiada o tym jak jeden z agentów specjalnych od Regionów Niedostępnych wyrusza na misję, której celem jest zdobycie informacji o planowanym ewenemencie – groźnym zdarzeniu terrorystycznym o globalnym zasięgu. Nie wszystko idzie zgodnie z planem. Nasz bohater wpada w ręce przywódcy Armii Czystych, który powinien był zginąć w zamachu rakietowym. Jako jeniec poznaje bardzo ważne informacje, które mogą ocalić wiele istnień, dlatego robi wszystko by przeżyć i uciec. Nie będę zdradzać więcej szczegółów żeby nie psuć zabawy, ale mogłabym bardzo długo opowiadać o tej książce.     Podobnie jak „Pielgrzym” tak i ten tytuł to dość spora gabarytowo książka na kilka wieczorów. I p

"Katedry" Claudia Pineiro

 


Skończyłam i mam ogromny mętlik w głowie. Nie była to łatwa lektura, raczej mocno kontrowersyjna, ale nie przesadzona w tej kwestii. Mroczna i pełna zagadek – to na pewno. Taka dusząca, ale w dobrym tego słowa znaczeniu. Straszna na wielu płaszczyznach, więc wgniatająca się w pamięć czytelnika. Bardzo dobra. Dosadna i momentami wbijająca w fotel.

Stara zbrodnia. Na śmietnisku znaleziono zwęglone i poćwiartowane zwłoki. Trzydzieści lat minęło, a prawda nadal gdzieś skrywa się w ludziach, wspomnieniach. Taki zabieg zastosowała też Autorka, bo mamy ukazaną perspektywę kilku osób, związanych z tym okrutnym wydarzeniem. Każda z tych postaci w inny sposób zaangażowana była w ciąg wydarzeń i w odmienny sposób z tymi sytuacjami sobie radziła. Każdy szuka prawdy. Chociaż nie, niektórzy zdecydowanie wybierają kłamstwo. Ta śmierć to spory balast. Niszczyła i nadal niszczy. Nie daje o sobie zapomnieć. Dobrze jednak wiemy, że nawet najskrytsza tajemnica, zawsze wychodzi na jaw. W najmniej spodziewanym momencie.

Poruszono tu bardzo wiele poważnych i znaczących kwestii. Zawiłości rodzinne, niespełnione uczucia, zagubione marzenia, fanatyzm religijny, strach, obojętność, okrucieństwo. Fundamentem tych odczuć były samotność i rozpacz. „Katedry” dołują, wprowadzają melancholijny nastrój, duszą i w pewien sposób odbierają nadzieję, na to, że gdzieś, w małych dawkach, istnieje dobro.

Zapamiętam ową pozycję na całe życie.  

Za zaufanie dziękujemy Wydawnictwu Sonia Draga.


 

 

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń