Przejdź do głównej zawartości

Polecane

"Sługa Cesarstwa" Adam Przechrzta

         Przed nami trzeci tom uwielbianego cyklu Materia Secunda - „Sługa Cesarstwa”. W tym miejscu warto wspomnieć, że cykl Materia Secunda to kontynuacja cyklu Materia Prima, który również składa się z trzech książek.     Całość opowiada głównie o losach polskiego alchemika Olafa Rudnickiego i carskiego oficera Aleksandra Samarina. Wydaje się, że stoją po dwóch stronach barykady, jednak łączy ich to, że obaj są ludźmi odważnymi i pełnymi honoru. Kiedy zagrożenie ze strony theokataratos rośnie Olaf i Samarin łączą siły i współpracują, aby chronić ludność. Współpraca przeradza się w szczerą przyjaźń. Niestety na skutek nieprzewidzianych zdarzeń Olaf zostaje przeniesiony do innego świata, który przywodzi na myśl Chiny z czasów wielkich cesarstw. I tu zaczyna się cykl Materia Secunda. W tym świecie magia jest o wiele bardziej rozwinięta a polityczne intrygi, szpiegostwo i walki o wpływy są na porządku dziennym. Zainteresowanych odsyłam do bardziej szczegółowych recenzji „Sługi Krwi” i „

"Katedry" Claudia Pineiro

 


Skończyłam i mam ogromny mętlik w głowie. Nie była to łatwa lektura, raczej mocno kontrowersyjna, ale nie przesadzona w tej kwestii. Mroczna i pełna zagadek – to na pewno. Taka dusząca, ale w dobrym tego słowa znaczeniu. Straszna na wielu płaszczyznach, więc wgniatająca się w pamięć czytelnika. Bardzo dobra. Dosadna i momentami wbijająca w fotel.

Stara zbrodnia. Na śmietnisku znaleziono zwęglone i poćwiartowane zwłoki. Trzydzieści lat minęło, a prawda nadal gdzieś skrywa się w ludziach, wspomnieniach. Taki zabieg zastosowała też Autorka, bo mamy ukazaną perspektywę kilku osób, związanych z tym okrutnym wydarzeniem. Każda z tych postaci w inny sposób zaangażowana była w ciąg wydarzeń i w odmienny sposób z tymi sytuacjami sobie radziła. Każdy szuka prawdy. Chociaż nie, niektórzy zdecydowanie wybierają kłamstwo. Ta śmierć to spory balast. Niszczyła i nadal niszczy. Nie daje o sobie zapomnieć. Dobrze jednak wiemy, że nawet najskrytsza tajemnica, zawsze wychodzi na jaw. W najmniej spodziewanym momencie.

Poruszono tu bardzo wiele poważnych i znaczących kwestii. Zawiłości rodzinne, niespełnione uczucia, zagubione marzenia, fanatyzm religijny, strach, obojętność, okrucieństwo. Fundamentem tych odczuć były samotność i rozpacz. „Katedry” dołują, wprowadzają melancholijny nastrój, duszą i w pewien sposób odbierają nadzieję, na to, że gdzieś, w małych dawkach, istnieje dobro.

Zapamiętam ową pozycję na całe życie.  

Za zaufanie dziękujemy Wydawnictwu Sonia Draga.


 

 

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń