Odrodzone Królestwo to piąta i ostatnia część o Łokietku i jego próbie odbudowy Państwa Polskiego po rozbiciu dzielnicowym. Czas pokoju się kończy, a on musi stawić czoła dwóm wielkim wrogom, Janowi Luksemburskiemu i jego wielkim ambicją, a także Krzyżakom, którzy pragną coraz więcej ziem.
Król Władysław Łokietek na stare lata nie może sobie odpocząć i spokojnie przygotować syna na swego następcę. Wrogów ma potężnych, sojuszników niepewnych, a Królestwo, choć odzyskane, to nadal młode i niezjednoczone. Jednak Król się nie boi, nie poddaje i dalej prze przed siebie i zdobywa nowych sojuszników – tam, gdzie nikt wcześniej przed nim nie patrzył. Choć ma już ponad 70 lat, to sam prowadzi swoje wojska i nie myśli odejść ze świata spokojnie. Jest uparty, jest silny, ale jest też człowiekiem, który popełnia błędy, jednak zawsze robi to dla Odrodzonego Królestwa.
Fabuła książki jak zawsze prowadzi nas przez bardzo wiele postaci, dzięki czemu możemy poznać całą sytuację Królestwa Polskiego i to z wielu różnych perspektyw. Akcja dzieje się pomiędzy działaniami Zakonu Krzyżaków, planów Jana Luksemburskiego, dziedzictwa Władysława Łokietka i matecznika Matki Jemioły. Każdy bohater pozwala nam obserwować wydarzenia z każdej strony. Ich ambicje, cele i działania są nam znane i sami możemy wybrać komu chcemy kibicować, a komu życzymy jak najgorzej. Oczywiście jest to książka historyczna, więc cały czas działamy w realiach nam znanych wydarzeń, jednak to nie odbiera dramaturgii kolejnych walk i bitew, a także śmierci znanych i lubianych postaci.
Podsumowując, mamy świetną książkę, która kończy pięciotomowy cykl „Odrodzone Królestwo”. Kolejne wątki są kończone i nie czuć, by autorka musiała robić to zbyt szybko, tylko dalej z idealnym wyczuciem bawi się kolejnymi stronami powieści. Kolejne postacie pojawiają się i kończą swój żywot podczas ostatniej wojny Władysława Łokietka, a jego sojusze dają podwaliny pod późniejsze sukcesy jego następy Kazimierza Wielkiego.
Dziękujemy Wydawnictwu Zysk i S-ka za udostępnienie egzemplarza do recenzji.
Komentarze
Prześlij komentarz