Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Chwała klanom. Narady w kiltach - recenzja

  „Chwała klanom. Narady w kiltach” to prosta i szybka gra karciana, w której liczy się spryt i umiejętność planowania. Gracze dokładają karty i żetony, rywalizując o zdobycie jak najlepszych wyników na koniec partii. Zasady są bardzo proste, co czyni ją idealną dla rodzin, młodszych oraz początkujących graczy. Rozgrywka wymaga jednak kombinowania – trzeba uważnie obserwować przeciwników i podejmować ryzyko, by maksymalizować swoje szanse. Ciekawym elementem jest system żetonów, które decydują o przydziale kart na koniec gry. Dzięki temu każda decyzja ma znaczenie, a zabawa jest pełna interakcji. Losowość może czasem utrudnić zadanie, ale daje też okazję do sprytnego manewrowania. Gra jest bardzo ładnie wydana, z klimatycznymi ilustracjami i szkockim akcentem. Niestety, w pudełku jest trochę „powietrza”, ale sama zawartość nadrabia jakością. „Chwała klanom” to świetny wybór na szybkie rozgrywki w gronie rodziny czy znajomych. Jest prosta, dynamiczna i wciągająca – idealna do kolekc...

Mindhunter (2017-) 2 sezon


Mindhunter (2017-) 2 sezon
gatunek: kryminał, thriller

Czasami zbyt długo trzeba czekać na kolejne odsłony ulubionych seriali, a kiedy w końcu się pojawią – można je zaliczyć w jeden, góra dwa dni. Jak ktoś jest wystarczająco bystry (jak ja) to szybko odkryje, że jest na to sposób – wystarczy mieć setki ulubionych tytułów, wtedy są takie zaległości, że zawsze pozostanie coś do obejrzenia. Kolejny sezon „Mindhuntera” za mną, ale tak to już jest – wszystko, co dobre, szybko się kończy. 

Drugi sezon ukazuje ciąg dalszy historii znanych już agentów FBI na tropie umysłów psychopatycznych morderców. Duet Tench/Ford do spółki z dr Wendy Carr zyskuje uznanie i fundusze aby prowadzić swoje badania na szerszą skalę. Początkowe przesłuchania szybko jednak ustąpią pola poważniejszej sprawie morderstw czarnoskórych chłopców w Atlancie, do której oczywiście nasi profilerzy zostaną przydzieleni. W międzyczasie każdy z nich będzie musiał zmierzyć się ze swoimi osobistymi problemami. A jakby tego było mało – gdzieś tam, niczym największe nemesis, majaczy postać nieuchwytnego zabójcy BTK. Powiem tak – David Fincher, współtwórca Mindhuntera, już w „Zodiaku” pokazał, jak powinno się tworzyć gęste kryminały o takiej tematyce. Ta idea została jedynie rozwinięta w serialu – i bardzo dobrze, bo w ten sposób otrzymaliśmy konkretną, soczystą opowieść o polowaniu na psychopatów, ale też o ludzkich słabościach. Co więcej, dostaliśmy dwa solidne sezony na wysokim poziomie i można liczyć na utrzymanie tej samej jakości w kolejnych seriach (Może jakiś skok czasowy 20 lat do przodu rodem z 1. sezonu „Detektywa” i tropienie samego BTK ? To byłoby coś). Z zalet należy wymienić jeszcze grę aktorską, świetnie wykadrowane ujęcia, oraz oczywiście charakteryzację – sporo pracy włożono w odtworzenie wyglądu przedstawionych zwyrodnialców.

Jeśli jesteście fanami „Zodiaka” i szukacie czegoś do obejrzenia na Netflixie to „Mindhunter” jest jedynym słusznym wyborem – w tym gatunku pewnie nie znajdziecie nic lepszego. Chwilowo pozostaje nam jedynie schować w szafie zestaw do duszenia i czekać na kolejny sezon. Tylko uważajcie, żeby was nikt nie przyłapał.

Źródło zdjęcia: https://okiemfilmoholika.pl/seriale/mindhunter-recenzja-serialu-netflix-2017/

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń