Przejdź do głównej zawartości

Polecane

"Rok szarańczy" Terry Hayes

      „Rok szarańczy” to powieść, na którą czekałam ponad trzy lata. Terry Hayes zaskarbił sobie mój podziw „Pielgrzymem” i od tamtej pory zdecydowanie częściej sięgam po pozycje o szpiegowskiej i terrorystycznej tematyce. Nadal uważam, że na tym polu Terry Hayes nie ma sobie równych.     „Rok szarańczy” w dużym skrócie opowiada o tym jak jeden z agentów specjalnych od Regionów Niedostępnych wyrusza na misję, której celem jest zdobycie informacji o planowanym ewenemencie – groźnym zdarzeniu terrorystycznym o globalnym zasięgu. Nie wszystko idzie zgodnie z planem. Nasz bohater wpada w ręce przywódcy Armii Czystych, który powinien był zginąć w zamachu rakietowym. Jako jeniec poznaje bardzo ważne informacje, które mogą ocalić wiele istnień, dlatego robi wszystko by przeżyć i uciec. Nie będę zdradzać więcej szczegółów żeby nie psuć zabawy, ale mogłabym bardzo długo opowiadać o tej książce.     Podobnie jak „Pielgrzym” tak i ten tytuł to dość spora gabarytowo książka na kilka wieczorów. I p

Mindhunter (2017-) 2 sezon


Mindhunter (2017-) 2 sezon
gatunek: kryminał, thriller

Czasami zbyt długo trzeba czekać na kolejne odsłony ulubionych seriali, a kiedy w końcu się pojawią – można je zaliczyć w jeden, góra dwa dni. Jak ktoś jest wystarczająco bystry (jak ja) to szybko odkryje, że jest na to sposób – wystarczy mieć setki ulubionych tytułów, wtedy są takie zaległości, że zawsze pozostanie coś do obejrzenia. Kolejny sezon „Mindhuntera” za mną, ale tak to już jest – wszystko, co dobre, szybko się kończy. 

Drugi sezon ukazuje ciąg dalszy historii znanych już agentów FBI na tropie umysłów psychopatycznych morderców. Duet Tench/Ford do spółki z dr Wendy Carr zyskuje uznanie i fundusze aby prowadzić swoje badania na szerszą skalę. Początkowe przesłuchania szybko jednak ustąpią pola poważniejszej sprawie morderstw czarnoskórych chłopców w Atlancie, do której oczywiście nasi profilerzy zostaną przydzieleni. W międzyczasie każdy z nich będzie musiał zmierzyć się ze swoimi osobistymi problemami. A jakby tego było mało – gdzieś tam, niczym największe nemesis, majaczy postać nieuchwytnego zabójcy BTK. Powiem tak – David Fincher, współtwórca Mindhuntera, już w „Zodiaku” pokazał, jak powinno się tworzyć gęste kryminały o takiej tematyce. Ta idea została jedynie rozwinięta w serialu – i bardzo dobrze, bo w ten sposób otrzymaliśmy konkretną, soczystą opowieść o polowaniu na psychopatów, ale też o ludzkich słabościach. Co więcej, dostaliśmy dwa solidne sezony na wysokim poziomie i można liczyć na utrzymanie tej samej jakości w kolejnych seriach (Może jakiś skok czasowy 20 lat do przodu rodem z 1. sezonu „Detektywa” i tropienie samego BTK ? To byłoby coś). Z zalet należy wymienić jeszcze grę aktorską, świetnie wykadrowane ujęcia, oraz oczywiście charakteryzację – sporo pracy włożono w odtworzenie wyglądu przedstawionych zwyrodnialców.

Jeśli jesteście fanami „Zodiaka” i szukacie czegoś do obejrzenia na Netflixie to „Mindhunter” jest jedynym słusznym wyborem – w tym gatunku pewnie nie znajdziecie nic lepszego. Chwilowo pozostaje nam jedynie schować w szafie zestaw do duszenia i czekać na kolejny sezon. Tylko uważajcie, żeby was nikt nie przyłapał.

Źródło zdjęcia: https://okiemfilmoholika.pl/seriale/mindhunter-recenzja-serialu-netflix-2017/

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń