Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Batman Detective Comics - Nowe sąsiedztwo - recenzja - EGMONT

  Dzieje się w Uniwersum DC! Bruce Wayne musi dostosować się do nowej rzeczywistości. Wyprowadza się ze swojej posiadłości, opuszcza jaskinię, a zamiast tego zamieszkuje kamienicę w centrum miasta oraz tworzy sieć mini jaskiń w kanałach Gotham. Co gorsza Bruce zostaje oskarżony o morderstwo młodej dziewczyny, której ojciec nie cofnie się przed niczym aby wymierzyć sprawiedliwość po swojemu. Jakby tego było mało to w Gotham pojawia się nowe, nieznane dotąd zagrożenie. Obawiałem się trochę tego komiksu, ponieważ od jakiegoś czasu nie śledziłem losów Batmana oraz innych bohaterów DC. Dlatego też zastanawiałem się czy nie znajdzie się tutaj mnóstwo nawiązań do wcześniejszych wydarzeń i postaci, których nie kojarzę albo losów nie znam. Takie wątki oraz bohaterowie oczywiście się pojawili, jednakże nie wpłynęło to na odbiór i zrozumienie fabuły, więc na wstępie mogę polecić ten tytuł osobom, które chcą wrócić do tego uniwersum. Ale to nie koniec zalet bowiem historia stoi tutaj na napraw

"Dygot" Jakub Małecki


"Dygot"
Jakub Małecki
Wydawnictwo Sine Qua Non
Kraków 2017


Rewelacyjnie piękna. Spontanicznie tajemnicza. Zaskakująco dobra. Idealnie dopasowana. Wybitnie hipnotyzująca. Bliska sercu. Pedantycznie szczegółowa. Uczuciowo kontrolująca. Systematycznie cudowna!

Nic dodać, nic ująć!
Dzieło pierwsza klasa i tyle!

Na tym mogłabym skończyć swoją recenzję. Bez zbędnych, dodatkowych słów. Po prostu, wystarczyłoby Wam powiedzieć: przeczytajcie, to zrozumiecie. Zresztą mam wrażenie, że „Dygot” zna, albo pragnie poznać, każdy. 

To książka, w której otwarta przestrzeń interpretacyjna wykonuje kawał dobrej roboty. To dzieło ponadczasowe i wyjątkowe. Zupełnie inne od wszystkich książek, które udało mi się przeczytać w swoim życiu. To proza wysokich lotów. To kartki wypełnione po brzegi ogromem wartościowych słów. Historia, która posiada swoje drugie dno, z jeszcze większym drugim dnem. Historia, o której można mówić i mówić, bez końca. Nie bez powodu Jakub Małecki jest dla mnie numerem jeden, jeśli chodzi o literaturę polską. 

Nie chcę przedstawiać Wam tutaj swojej interpretacji. To złoty środek – każdy „Dygot” odbierze na swój sposób. To Twoje doświadczenia, historia, uczucia i sam Ty najdokładniej poznacie słowa autora. Każda z myśli, podczas lektury, będzie właściwa. „Jesteś krzyk, jesteś dygot, jesteś kropla w rzece”. To książka napisana wyłącznie dla Ciebie. 

Wspomnę jedynie o druzgocącej atmosferze wszechogarniającego mnie strachu. Czytałam i bałam się. Dosłownie i w przenośni. Dużo tutaj porywającej czytelnika obsesji, niszczącej namiętności. Najgłębsza zaś z nich jest groza przemijania. 1938-1969/2004 – to nieistotne. Strach przed czarem życia wciąż jest ten sam. „Obudził się rano i wszystko było jak dawniej, ale nic nie było jak dawniej”. 

Pięknie zarysowano tutaj postaci. Każda z nich wyróżniająca się na tle innych. Niemka – przeklinająca Jana Łabendowicza, to dla mnie odzwierciedlenie tajemnicy. Chłopiec – odmieniec, to obraz ludzkich wartości, które zanikają i gubią się w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Córeczka Bronka Geldy to nienaruszalny strach. Sebastian – tak nowoczesny, pokazuje jak wiele zależy od klątwy życia i przodków. A Ty jesteś „zawsze zawstydzony, zawsze jakby obok ludzi, obok życia, obok samego siebie”? Zastanów się dobrze. 

Po lekturze czuję „w głowie jakiś dygot”. Nigdy nie zapomnę o tej książce. Może nie wygrywa z „Nikt nie idzie”, ale stoi tuż obok.

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń