Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Przedwieczni - recenzja

 Kiedy sięga się po „Przedwiecznych”, można mieć obawy: grupa herosów, których początki sięgają początków ludzkości, a nad nimi wszystkimi unoszą się Celestianie – brzmi jak coś bardzo odległego i trochę przekombinowanego. Tymczasem Kieron Gillen udowadnia, że da się z tej mitologii wycisnąć historię świeżą, dynamiczną i naprawdę wciągającą. Fabuła startuje od mocnego uderzenia: Przedwieczni budzą się na nowo, ale szybko okazuje się, że ich świat nie jest już taki, jaki znali. Ktoś z ich własnych szeregów zdradził i dopuścił się morderstwa – a to wśród istot praktycznie nieśmiertelnych brzmi jak absolutne bluźnierstwo. Zaczyna się śledztwo, w którym Ikaris, Sersi i reszta ekipy muszą zmierzyć się nie tylko z wrogiem, ale też z pytaniami o sens swojego istnienia. Czy mają chronić ludzi, czy raczej są tylko narzędziem w rękach potężniejszych istot? Najfajniejsze jest to, że Gillen nie robi z bohaterów pomników. Owszem, mają moce, które wykraczają poza ludzką wyobraźnię, ale kłócą s...

"Przestrzeni! Przestrzeni!" Harry Harrison


"Przestrzeni! Przestrzeni!"
Harry Harrison
przełożył Radosław Kot
Dom Wydawniczy REBIS
Poznań 2019

„Przestrzeni! Przestrzeni!” to książka starsza ode mnie. Dzięki uprzejmości Domu Wydawniczego Rebis miałem możliwość zapoznać się z ostatnio wydanym wznowieniem tej zacnej lektury w ramach serii „Wehikuł czasu”. Czyli już na wstępie wiemy, że będzie to kawał dobrej literatury – pytanie tylko, czy nadal dobrej w 2019 roku? 

Jest rok 1999, populacja na świecie przekroczyła 7 miliardów, a w Nowym Jorku mieszka 35 milionów ludzi. W tym przeludnionym środowisku Andrew Rusch, miejscowy detektyw, zostaje wrzucony w sprawę morderstwa, której nikt z własnej woli by się nie podjął. Pojawi się też postać nastolatka Billy’ego oraz młodej kobiety imieniem Shirl, którzy niewątpliwe odegrają swoją istotną rolę w tym zepsutym świecie. Historię poznamy z kilku różnych perspektyw, obserwując jak poszczególni bohaterowie radzą sobie w tej przytłaczającej, biednej rzeczywistości, w której na jedzenie i wodę obowiązuje dzienny przydział, a przeludnione ulice nie pozostawiają nawet odrobiny przestrzeni. W tle pojawia się jeszcze motyw rządowej kontroli urodzeń i powiązane z nim dylematy moralne, skłaniające czytelnika do wykształtowania własnego zdania na ten temat. I to by było na tyle – zgrabnie przedstawione wydarzenia nie stanowią tutaj nic nadzwyczajnego, mogłyby się wydarzyć gdziekolwiek i kiedykolwiek. Próżno też szukać futurystycznych elementów w stworzonym w 1966 r. dziele – jedyną zaistniałą zmianą wydaje się być drastyczny przyrost populacji (czy może raczej realistyczny – autor trafnie to przewidział). I to właśnie na ten aspekt zdaje się zwracać naszą uwagę Harry Harrison, a co za tym idzie – na (zawsze aktualny) problem przesadnego konsumpcjonizmu, oraz na fakt, że rząd nie zawsze chce dla nas jak najlepiej. I taki przekaz trafia do czytelnika również dziś, pod przykrywką pozornie zwyczajnej i przyziemnej opowieści. 

Na zakończenie wspomnę jeszcze o ekranizacji, czy może raczej luźnej adaptacji tego pomysłu – „Zielona pożywka” z 1973 roku ukazuje ten temat „nieco” inaczej, zmieniając zakończenie i sens całej opowieści. Może kiedyś sprawdzę, natomiast tę książkę mogę z czystym sumieniem polecić każdemu, kto zastanawia się, jaka przyszłość nas czeka. Kto wie, może jeszcze ta mroczna wizja kiedyś się spełni?

Za książkę dziękujemy Domowi Wydawniczemu REBIS.
Premiera wznowienia: 17 września 2019 rok

Seria "Wehikuł czasu [Rebis]":
1) "Koniec dzieciństwa" Arthur C. Clarke
2) "Kwiaty dla Algernona" Daniel Keyes
3) "Aleja potępienia" Roger Zelazny
4) "Hiob: Komedia sprawiedliwości" Robert A. Heinlein
5) "Non stop" Brian Aldiss
6) "Przestrzeni! Przestrzeni!" Harry Harrison 
7) "Cieplarnia" Brian Aldiss

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń