Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Świat Akwilonu. Krasnoludy tom 9. Droh z Bractwa Wykluczonych - recenzja

  Świat Akwilonu to potężna, epicka mozaika fantasy, stworzona przez francuskich scenarzystów Jean-Luca Istina i Nicolasa Jarry’ego – autorów, którzy potrafią tchnąć nowe życie w klasyczne motywy fantasy. Tym razem w nasze ręce trafia opowieść o Drohu, synu legendarnego buntownika, który staje przed trudnym wyborem: walczyć o wolność Wykluczonych czy szukać dla siebie innej drogi. Za scenariusz odpowiada – jak zawsze w przypadku „Krasnoludów” – Nicolas Jarry, a rysunki wyszły spod ręki Jeana-Paula Bordiera. Droh to bohater ukształtowany przez los i wolę ojca – Oorama, przywódcy wielkiego buntu Wykluczonych, krasnoludów odrzuconych ze społeczeństwa i zepchniętych na margines. To rolnicy, hodowcy, pozbawieni praw i godności – niemalże niewidzialni dla wyższych kast krasnoludzkiej społeczności. Po śmierci ojca Droh opuszcza dom i rusza na koniec świata, by zdobyć wojenne szlify i wrócić jako przywódca powstania. Ale świat, do którego wraca, nie jest tak jednoznaczny. Nie wszyscy chcą ...

"Córka bajarza" Monika Radzikowska


"Córka bajarza"
Monika Radzikowska
ilustracje Monika Biała
Wydawnictwo Zielona Sowa


„Córka bajarza” Moniki Radzikowskiej wskakuje na nasze osobiste podium w kategorii literatura dziecięca. Trafiłam na nią zupełnym przypadkiem, podczas zakupów – nagroda Biedronki za książkę dla dzieci – Piórko 2016. W przypływie emocji kupiłam wszystkie nominowane w tej kategorii :). 

Ogromnym plusem tego tytułu jest przepiękne wydanie – Zielona Sowa jak zawsze staje na wysokości zadania. Ilustracje Pani Moniki Białej zachwycają. Dodają jeszcze większego uroku historii, która sama w sobie jest magiczna. Niby krótka opowieść, a wpleciono w nią ogrom emocji, pozytywnych wzruszeń i morałów. Nie jest też cukierkowo słodka, mówi o życiu w różnych kolorach – jest radość, smutek, tęsknota i nadzieja. Nadzieja gra tutaj pierwsze skrzypce, za co pokochałam „Córkę bajarza” całym swoim sercem. Od tego dzieła bije ciepło, które ciężko zdefiniować – sami musicie się przekonać. 

Poznajemy tutaj bajarza, który swoimi opowieściami rozwiewał ludzkie troski, nawet podczas ciężkich czasów. Wlewał on w ludzkie serca nadzieję i radość. Był punktem odniesienia dla szczęścia. Ów starzec miał córkę – Weronkę, która charakteryzowała się subtelnością i spokojem. Kochała swojego tatusia niesamowicie mocno. Gdy ten podupadł na zdrowiu starała się mu pomóc. Nie mając lepszego rozwiązania w zanadrzu wyruszyła do starej wiedźmy, która w zamian za zdrowie taty, odebrała jej, ojcu i całemu społeczeństwu najcenniejszy z darów – umiejętność snucia magicznych opowieści. Zmartwiona tym faktem dziewczynka wyruszyła za siódmą górę i siódmą rzekę, by spotkać się z Królem Bajarzy, który miał być antidotum na ten czas nieurodzaju i smutku. Ta mała, drobna istotka stała się odzwierciedleniem ogromnej siły. Pokonała padający śnieg, sosnowy bór, lodowate wichry i wiele innych przeciwności, by odzyskać źródło nadziei. Na samym końcu drogi odkryła coś niesamowitego. Fakt ten ogromnie wzrusza i poucza. Osobiście jestem zachwycona. 

Wiele tutaj pięknych cytatów, a jeden z nich stał się moim najukochańszym: „Pamiętajcie: są na tym świecie skarby, których nikt nie może odebrać. To skarby ludzkich serc”. Niech ten cytat będzie podsumowaniem całej tej magicznej książeczki.    

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń