Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Batman Detective Comics - Nowe sąsiedztwo - recenzja - EGMONT

  Dzieje się w Uniwersum DC! Bruce Wayne musi dostosować się do nowej rzeczywistości. Wyprowadza się ze swojej posiadłości, opuszcza jaskinię, a zamiast tego zamieszkuje kamienicę w centrum miasta oraz tworzy sieć mini jaskiń w kanałach Gotham. Co gorsza Bruce zostaje oskarżony o morderstwo młodej dziewczyny, której ojciec nie cofnie się przed niczym aby wymierzyć sprawiedliwość po swojemu. Jakby tego było mało to w Gotham pojawia się nowe, nieznane dotąd zagrożenie. Obawiałem się trochę tego komiksu, ponieważ od jakiegoś czasu nie śledziłem losów Batmana oraz innych bohaterów DC. Dlatego też zastanawiałem się czy nie znajdzie się tutaj mnóstwo nawiązań do wcześniejszych wydarzeń i postaci, których nie kojarzę albo losów nie znam. Takie wątki oraz bohaterowie oczywiście się pojawili, jednakże nie wpłynęło to na odbiór i zrozumienie fabuły, więc na wstępie mogę polecić ten tytuł osobom, które chcą wrócić do tego uniwersum. Ale to nie koniec zalet bowiem historia stoi tutaj na napraw

"Nasz chłopak" Daniel Magariel

"Nasz chłopak"
Daniel Magariel
Z angielskiego przełożyła Dobromiła Jankowska
Wydawnictwo Pauza
2018


Wydawnictwo Pauza serwuje nam książki, o których naprawdę ciężko pisać. Poruszają one tematykę tak trudną, że czasem brakuje tchu, by cokolwiek powiedzieć – cokolwiek sensownego. Te dzieła same w sobie są recenzją wszystkich emocji. Po „Przyjacielu” i „Pięknej młodej żonie” przyszła kolej na „Naszego chłopaka”. Ostatnia z książek najbardziej mnie zaszokowała. Nie mogę powiedzieć, że to była dobra książka. To literatura, o której nigdy nie zapomnę, ale też taka, która za bardzo gniotła moje myśli i zabijała jakąkolwiek nadzieję. Wizja przedstawiona przez autora była straszna, okrutna i druzgocąca. Trochę za dużo zła umieszczono na tych niewielu stronach. 

W skrócie – ojciec wraz z dwójką synów wyruszają w podróż – podróż życia, która nazywana jest tutaj nowym początkiem. Zostawiają za sobą przeszłość i matkę, której nienawidzą. Nowe miejsce zamieszkania okazuje się być początkiem horroru. Wspaniały ojciec staje się złem wcielonym, który wykreował światopogląd dzieci, zabijając w nich racjonalne myślenie. To studium o tym, jak okropny wpływ może mieć człowiek na człowieka  i jak wielką krzywdę może wyrządzić zwykłym słowem. „Nasz chłopak” to książka o ogromnym braku nadziei i o brutalności życia. Ten zabieg przygniótł mnie, jako czytelnika, doszczętnie i niezbyt pozytywnie. 

Zbyt mocno i obrazowo ukazano tutaj agresję ojca – przynajmniej w moim mniemaniu. Mnie to raziło i męczyło. Wiem – taki był zamysł, bo o tym jest „Nasz chłopak”.  Widocznie nie jest to tytuł dla mnie. Odrzucały mnie też dobitne opisy seksu – zupełnie nie pasujące do koncepcji całej historii. Tego już było za dużo. Zmęczyłam się. 

Nie potrafię wyobrazić sobie, jak okropnym może być człowiek, patrząc na ojca – głównego bohatera tej książki. Jest on tutaj kimś brutalnym i co najgorsze kimś, komu zawsze uchodzi na sucho. Istnieją bestie, ale to, co on zrobił ze swoimi dziećmi, przechodzi wszelkie możliwe pojęcie. „Gram w twojej drużynie. Wybrałem ciebie” – cytat ten brzmi w mojej głowie i nie chce uciec. „Rodzina jest najważniejsza” – nawet taka, która działa destrukcyjnie? Czemu nikt im nie pomógł? Czemu chłopcy tak ślepo brnęli w ową zagmatwaną relację? Analizę tej książki powinien przeprowadzić jakiś dobry psycholog. Czułabym się wtedy spokojniejsza. Jak bardzo można zaprogramować osoby, które się „kocha”? „To jest twój brat, na całe życie. Jesteś jego ostatnią linią obrony”. „Potem jej nawymyślamy, powiemy, że jest złą żoną, gównianą matką i zmarnowała nam życie”. Rodzina według Daniela Magariela to jednostka całkowicie zniszczona. 

Z jednej strony, mój odbiór, tak negatywny, z drugiej zaś fakt, że nigdy nie zapomnę o tej książce. Jeśli taki był zabieg autora, to wyszło mu to idealnie. Cieszę się, że 18 stycznia prowadzimy Spotkanie z książką, muszę poznać zdanie innych czytelników. Podziwiam tutaj jedno – wykreowane postaci, które są mocno nakreślone i nie do zapomnienia. Szczególnie ojciec, który będzie nawiedzał mnie w koszmarach. „Tata był sztuką z jednym jedynym możliwym zakończeniem. A jego trajektoria prowadziła w dół, w dół, w dół. Zabije się. I nawet nie w tym problem, czy mnie to obchodziło, w końcu był moim ojcem. Po prostu zbyt dużo czasu spędziliśmy jako jego publiczność, siedząc dokładnie tu, na tej kanapie. Byliśmy tutaj szczęśliwi, zranieni, smutni. Tu nas karcił i się nam zwierzał. Bywaliśmy oszołomienie, osaczenie, zdradzeni. Spaliśmy tutaj, śniliśmy i wierzyliśmy w te młodzieńcze sny, które miały nigdy nie powrócić”.

Jeśli chodzi o sam epilog – przyznaję, kompletnie nie zrozumiałam zakończenia. Jeśli znajdzie się ktoś, kto wytłumaczy mi, w czym rzecz, będę ogromnie wdzięczna. 

Po spotkaniu z „Naszym chłopakiem” robię sobie chwilę przerwy – muszę znaleźć lekką i spokojniejszą książkę. Ta wywołała u mnie kaca czytelniczego.



Za książkę dziękujemy Wydawnictwu Pauza.

 


Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń