Przejdź do głównej zawartości

Polecane

"Sługa Cesarstwa" Adam Przechrzta

         Przed nami trzeci tom uwielbianego cyklu Materia Secunda - „Sługa Cesarstwa”. W tym miejscu warto wspomnieć, że cykl Materia Secunda to kontynuacja cyklu Materia Prima, który również składa się z trzech książek.     Całość opowiada głównie o losach polskiego alchemika Olafa Rudnickiego i carskiego oficera Aleksandra Samarina. Wydaje się, że stoją po dwóch stronach barykady, jednak łączy ich to, że obaj są ludźmi odważnymi i pełnymi honoru. Kiedy zagrożenie ze strony theokataratos rośnie Olaf i Samarin łączą siły i współpracują, aby chronić ludność. Współpraca przeradza się w szczerą przyjaźń. Niestety na skutek nieprzewidzianych zdarzeń Olaf zostaje przeniesiony do innego świata, który przywodzi na myśl Chiny z czasów wielkich cesarstw. I tu zaczyna się cykl Materia Secunda. W tym świecie magia jest o wiele bardziej rozwinięta a polityczne intrygi, szpiegostwo i walki o wpływy są na porządku dziennym. Zainteresowanych odsyłam do bardziej szczegółowych recenzji „Sługi Krwi” i „

Dom z papieru - sezon 4




„Dom z papieru” jest jednym z moich ulubionych seriali. Dwa pierwsze sezony były wręcz genialne, trzeci momentami im ustępował, nie był już taki odkrywczy i oryginalny, mimo to dobrze się przy nim bawiłem. Nic dziwnego, że z niecierpliwością wyczekiwałem czwartego sezonu. I w końcu stało się, nadszedł trzeci kwietnia i z żoną zasiadłem przed telewizorem. Spodziewałem się części na co najmniej tak samo wysokim poziomie jak sezon trzeci.

No i trochę się przejechałem na tych swoich oczekiwaniach. Przy oglądaniu początku sezonu miałem wrażenie jakbym oglądał zupełnie inny serial, tyle że z identyczną obsadą. Brak rozmachu, napięcia, ciekawych rozwiązań, mogę napisać, że wiało wręcz nudą tak niespotykaną przecież w tym co poznaliśmy do tej pory. Widać wyraźnie, że przeniesienie głównego wątku poza kryjówkę profesora i okradany bank nie było dobrą decyzją. Nawet wydarzenia, które rozgrywają się w owym banku są nijakie, a bohaterowie jakby stracili swą wyrazistość.

Na szczęście zaczyna się to zmieniać od czwartego odcinka, w którym znów główna nić fabuły kręci się wokół ekipy prowadzącej napad. Znów wracają starzy, dobrze znani bohaterowie ze swoimi specyficznymi charakterkami. Akcja nabiera tempa i dzieje się naprawdę dużo. Trzeba jednak też wspomnieć, że zdarzyły się motywy, w których autorzy chyba się zagalopowali w stronę typowego kina akcji typu Rambo itp. Choć trzeba przyznać, że sceny jednej ze strzelanin wyglądały bardzo imponująco i w niejednym filmie akcji brakowało takiego elementu. Od wspomnianego już czwartego odcinka wszystko idzie w dobrym kierunku, a sezon coraz bardziej nawiązuje poziomem do poprzednich części. Najlepszym dowodem na to jest zakończenie sezonu, w którym znów ujawnia się stary dobry styl „Domu z papieru”. Tak, końcówka była znakomita i w pełni rekompensuje nam błędy i bolączki początku sezonu.

Część czwarta nie kończy wątku napadu na bank w Madrycie. Zakończenie to tylko finalizacja pewnego etapu, oczywiście pojawiają się nowe nieprzewidziane komplikacje. Zobaczymy co przyniesie nam „piątka”, jeżeli zostaną wyciągnięte wnioski i nie powtórzą się błędy z tego sezonu to „Dom z papieru” mogę oglądać w tysiącach sezonów.


Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń