Przejdź do głównej zawartości

Polecane

"Rok szarańczy" Terry Hayes

      „Rok szarańczy” to powieść, na którą czekałam ponad trzy lata. Terry Hayes zaskarbił sobie mój podziw „Pielgrzymem” i od tamtej pory zdecydowanie częściej sięgam po pozycje o szpiegowskiej i terrorystycznej tematyce. Nadal uważam, że na tym polu Terry Hayes nie ma sobie równych.     „Rok szarańczy” w dużym skrócie opowiada o tym jak jeden z agentów specjalnych od Regionów Niedostępnych wyrusza na misję, której celem jest zdobycie informacji o planowanym ewenemencie – groźnym zdarzeniu terrorystycznym o globalnym zasięgu. Nie wszystko idzie zgodnie z planem. Nasz bohater wpada w ręce przywódcy Armii Czystych, który powinien był zginąć w zamachu rakietowym. Jako jeniec poznaje bardzo ważne informacje, które mogą ocalić wiele istnień, dlatego robi wszystko by przeżyć i uciec. Nie będę zdradzać więcej szczegółów żeby nie psuć zabawy, ale mogłabym bardzo długo opowiadać o tej książce.     Podobnie jak „Pielgrzym” tak i ten tytuł to dość spora gabarytowo książka na kilka wieczorów. I p

Dungeons & Dragons. Furia Lodowego Giganta - recenzja



 “Furia Lodowego Giganta”, trzecia odsłona oficjalnej komiksowej serii Dungeons & Dragons autorstwa Jima Zuba, okazuje się bardzo solidnym kawałkiem komiksu; tak samo jak pierwsza część “Legendy Wrót Baldura” (https://www.pokojgeeka.pl/2023/03/recenzja-komiksow-dungeons-dragons.html) “Cieniów Wampira” nie czytałem, więc na ich temat się nie wypowiem, mimo że akcja “Furii” rozpoczyna się dokładnie tam, gdzie poprzednia seria się zakończyła, przenosząc nas na szczyty Gór Grzbietu Świata – znanego środowiska dla miłośników Forgotten Realms.


Opowieść skupia się na grupie awanturników, na czele z tropicielem Minscem (i jego kosmicznym chomikiem Boo), którzy po ucieczce z Barovii stawiają czoło wyzwaniom w surowym otoczeniu górskiego pasma. Walka o przetrwanie przeradza się w epiczną konfrontację z lodowymi gigantami i białymi smokami w tle (po drodze do pokonania była jeszcze grupa ogrów). Mimo prostoty fabuły, narracja utrzymuje równowagę między akcją a chwilami spokoju, co sprawia, że czytelnik czerpie satysfakcję z lektury.


Stare, dobrze znane postaci powracają w nowej formie, a dialogi błyszczą humorem i życiem, co sugeruje, że Jim Zub świetnie bawił się tworząc te sceny. Nie brakuje także ewolucji postaci, szczególnie w przypadku kapłanki Nerys, która staje się znacznie bardziej fascynującą postacią (moim zdaniem także w projekcie wizualnym ;-)). Nowe twarze, jak smoczy tropiciel Saarvin, również są udane, choć antagonistom brakuje nieco głębi.


Graficznie, seria zyskuje dzięki talentowi Netho Diaza, który zastępuje poprzedniego rysownika. Dynamika ruchu i malownicze pejzaże Gór Grzbietu Świata są imponujące, chociaż nieco można przyczepić się do anatomii postaci. Ogółem rysunki Diaza bardzo mi odpowiadają.
A! Wyłapałem też błąd kolorysty - w ostatniej części Saarvin pojawia się nie z żółtą, ale zieloną skórą, co nie ma żadnego uzasadnienia… Cóż. ;-)


Podsumowując, “Furia Lodowego Giganta” to udany akcyjniak fantasy. Choć może nie dorównuje kultowym “Legendom”, z pewnością jest warte uwagi dla fanów D&D, oferując przyjemną podróż do Zapomnianych Krain… Egmont po raz kolejny zadbał też, by załączyć alternatywne okładki oraz karty postaci do wykorzystania w sesji RPG. Bardzo doceniam i dziękuję wydawnictwu za udostępniony do recenzji tom.


[Współpraca reklamowa] Komiks został przekazany bezzwrotnie w ramach recenzji od wydawnictwa Egmont, Wydawnictwo Egmont nie miało wpływu na kształt mojej opinii. Dziękuję wydawnictwu Egmont za udostępniony do recenzji tom.

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń