Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Autor:

"Takeshi 3 Pałac Umarłych" Maja Lidia Kossakowska

   Maja Lidia Kossakowska - „Takeshi 3 Pałac Umarłych”     Seria o Takeshim składa się z trzech powieści: „Cień śmierci”, „Taniec Tygrysa” i „Pałac Umarłych”. Ostatnia część została wydana po tragicznej śmierci autorki w 2022 roku. Tym samym losy głównych bohaterów nie zostały rozstrzygnięte a zakończenie pozostaje otwarte.     Tym, co najbardziej przyciąga do prozy Mai Lidii Kossakowskiej jest jej oryginalny, bogaty i przepiękny styl pisania. Powiedzieć, że autorka maluje słowem jak malarz farbami to jak nie powiedzieć nic. Wielokrotnie byłam zachwycona tym jak wspaniałe, nasycone i żywe obrazy powstają w mojej głowie. Na podstawie mojego skromnego doświadczenia z polską fantastyką mogę powiedzieć, że seria o Takeshim jest absolutnie unikatowa.  Nie sposób przyrównać tę serię do czegokolwiek innego, Nadal nie mogę wyjść z podziwu jak pięknie można opisać zwykłą rzeź, masakrę lub pospolite mordobicie. Na tle powieści, w których akcja rwie do przodu a narracja skupia się na opisie faktó
Prześlij komentarz
Czytaj więcej
Etykiety
Autor:

Wynajmij sobie chłopaka (2019)


Wynajmij sobie chłopaka (2019)
reżyseria: Chris Nelson
gatunek: komedia romantyczna

Bob Bober i Gapajev - współtwórcy Pokoju Geeka w życiu nie zainteresowaliby się pozycją, o której ja teraz pragnę Wam w skrócie coś powiedzieć. Nie zdziwi mnie fakt, jeśli to Wy przeczytacie ten tekst, zaś oni okażą się w tej kwestii ignorantami :) Pozdrawiam chłopaki! :D
Mają oni jednak spore usprawiedliwienie, bo mowa tutaj o filmie "Wynajmij sobie chłopaka", czyli typowym babskim przeciętniaku. Po świątecznym przejedzeniu potrzebowałam czegoś całkowicie lekkiego i niezobowiązującego. Trafiłam w dziesiątkę. Uprzedzam, to nie jest ambitne kino. Czasem jednak człowiek ma ochotę na półtorej godzinki czegoś przewidywalnego.

W filmie, najważniejszą rolę oczywiście pełni pewien przystojniak (tak przynajmniej ma odbierać go większość społeczeństwa), który by osiągnąć swoje cele, marzenia, korzysta z pewnej aplikacji, dzięki której można go wynająć jako towarzysza na różne "uroczystości". Nie ma tutaj przesadnych podtekstów. Cel tej działalności też jest szczytny i to się chwali. Jak to bywa w tak prostej produkcji, typowej dla Netflixa, do gry wkraczają dwie przepiękne kobiety. Wszystko zlepia schematyczny motyw miłości. Nie mogę zbyt wiele mówić, bo nie dzieje się tam naprawdę nic zaskakującego, więc każde moje zdanie w całości odda fabułę filmu. Nie o to zaś chodzi, bo wbrew pozorom zachęcam Was do obejrzenia tej komedii romantycznej. Pojawia się również (znowu) motyw LGBT. Jest bal, na którym widać przepiękną Księżniczkę. Morał zaś jeden, by doceniać, to co się ma, nie szukając zbyt wiele i nazbyt daleko. Jeśli są tutaj fanki, to tak, Noah Centineo znowu zachwyca swoimi maślanymi oczami.

Tematyka naprawdę oklepana, wnioski wciąż i wciąż identyczne, zakończenie przewidywalne już po paru minutach oglądania filmu, ale? O to mi chodziło, tego oczekiwałam po tym tytule, więc w ogóle się nie zawiodłam. Miałam potrzebę, obejrzenia czegoś takiego i ten kaprys został spełniony. Jeśli Bob Bober i Gapajev obejrzą "Wynajmij sobie chłopaka" to namówię ich do napisania recenzji. Stanę na rzęsach, by to zrobili. Daliby pewne marne 2/10, ja zaś podrzucam stawkę do 5,5/10.

Źródło zdjęcia: https://www.spidersweb.pl/rozrywka/2019/04/15/wynajmij-sobie-chlopaka-recenzja-opinie/
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń