Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Wolverine: Broń X - recenzja

  „Broń X” to komiks opowiadający o tym, jak Wolverine stał się tym, kim jest – człowiekiem z adamantowymi pazurami i niezniszczalnym szkieletem. Ale to nie jest przyjemna, bohaterska opowieść. To mroczna i ciężka historia o tym, jak ktoś został złamany i przerobiony w laboratorium na narzędzie do zabijania. Większość akcji dzieje się w jednym miejscu – tajnym ośrodku, gdzie naukowcy testują różne rzeczy na Loganie. Nie ma tu wielu efektownych walk ani kolorowych superzłoczyńców. Zamiast tego mamy eksperymenty, ból i chaos w głowie bohatera. Momentami czyta się to jak thriller o szalonych naukowcach. Rysunki są mroczne, dużo tu cieni, ciemnych kolorów i zbliżeń na twarz Wolverine’a, który coraz bardziej traci kontrolę. Styl graficzny nie każdemu się spodoba, ale dobrze oddaje klimat klaustrofobii i szaleństwa. To komiks bardziej dla starszego czytelnika – kogoś, kto zna postać Logana i chce zobaczyć, co go ukształtowało. Nie jest to lektura lekka ani szybka. Trzeba trochę cierpl...

"Zgadnij, kim jestem" Kamila Cudnik



"Zgadnij, kim jestem"
Kamila Cudnik
Wydawnictwo Zysk i S-ka

   Połączenie powieści obyczajowej z kryminalną zagadką w tle. Do tego obowiązkowy wątek miłosny między dwojgiem wyrazistych bohaterów. Zdecydowanie artystyczna dusza oraz twardo stąpający po ziemi, podejrzliwy glina. Co z tego wyniknie? Właśnie ta ciekawość skłania do sięgnięcia po książkę o intrygującym tytule „Zgadnij, kim jestem”.
    Izabela to młoda malarka mieszkająca samotnie w wielkim domu w Toruniu. Nie za bardzo ma z kim spędzić swoje urodziny, postanawia więc przejść się po... balustradzie mostu. W tym właśnie momencie w życie Izy miesza się Robert – policjant, który nigdy nie przestaje być na służbie. Zdejmuję tajemniczą kobietę z balustrady i zawozi na komendę. Już wkrótce może okazać się, że ta przypadkowa znajomość ocali Izie życie. Niedługo potem artystka trafia do szpitala po brutalnym pobiciu a to dopiero początek czyhających na nią zagrożeń. Na szczęście coraz częściej pod ręką pojawia się doświadczony policjant.
    Pierwsza myśl jaka nasuwa się po przeczytaniu tej historii jest taka, że spodziewałam się więcej kryminału a mniej powieści obyczajowej. Brakowało mi akcji i silniejszych wrażeń. Powieść nie angażuje czytelnika. Każdy jej element jest przeciętny. Niekiedy przeszkadzało mi infantylne przedstawienie relacji Izabeli i Roberta. Brakowało między nimi chemii. Samo rozwikłanie zagadki sprawia wrażenie jakby nie wynikało z całości, jakby zabrakło pomysłu na zakończenie. Głównych bohaterów można łatwo zaszufladkować i opisać jednym zdaniem. Przydałoby się nadać im trochę głębi, skomplikować ich charaktery, aby ich zachowania nie były tak przewidywalne i monotonne.
„Zgadnij, kim jestem” to powieść, którą można uznać najwyżej za przeciętną. Autorka czerpie z kryminału, romansu i powieści obyczajowej tworząc coś, co jest dość mdłe i blade. Być może korzystniej byłoby obrać jeden kierunek. Trudno wskazać konkretne zarzuty niemniej pozostawia po sobie zupełny brak odczuć. Niczym nie zaskakuje, niczym nie zaciekawia.

Za książkę dziękujemy Wydawnictwu Zysk i S-ka.

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń