Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Świat Akwilonu. Krasnoludy tom 9. Droh z Bractwa Wykluczonych - recenzja

  Świat Akwilonu to potężna, epicka mozaika fantasy, stworzona przez francuskich scenarzystów Jean-Luca Istina i Nicolasa Jarry’ego – autorów, którzy potrafią tchnąć nowe życie w klasyczne motywy fantasy. Tym razem w nasze ręce trafia opowieść o Drohu, synu legendarnego buntownika, który staje przed trudnym wyborem: walczyć o wolność Wykluczonych czy szukać dla siebie innej drogi. Za scenariusz odpowiada – jak zawsze w przypadku „Krasnoludów” – Nicolas Jarry, a rysunki wyszły spod ręki Jeana-Paula Bordiera. Droh to bohater ukształtowany przez los i wolę ojca – Oorama, przywódcy wielkiego buntu Wykluczonych, krasnoludów odrzuconych ze społeczeństwa i zepchniętych na margines. To rolnicy, hodowcy, pozbawieni praw i godności – niemalże niewidzialni dla wyższych kast krasnoludzkiej społeczności. Po śmierci ojca Droh opuszcza dom i rusza na koniec świata, by zdobyć wojenne szlify i wrócić jako przywódca powstania. Ale świat, do którego wraca, nie jest tak jednoznaczny. Nie wszyscy chcą ...

Wieczna wojna - Joe Haldeman - Rebis

Wieczna wojna - Recenzja


„Wieczna wojna” autorstwa Joe Haldemana przedstawia nam galaktyczną wojnę między Ziemianami a Tauranami, inteligentną rasą napotkaną w trakcie ekspansji kosmosu. Nie byłoby w tej powieści nic nadzwyczajnego, gdyby opowiadała po prostu losy kolejnych bitew prowadzonych w kosmosie. „Wieczna wojna” to zupełnie inne spojrzenie, mamy tutaj zarówno obraz walk obu stron jak i zmiany społeczne, gospodarcze i naukowe zachodzące na Ziemi w trakcie setek lat wojny. Jest to o tyle ciekawe, że wszystko przedstawione jest z perspektywy jednego człowieka – Williama Mandelli, który bierze udział w całej kampanii od samego początku do końca. Jest to możliwe dzięki skokom nadprzestrzennym, w ich trakcie organizm prawie wcale się nie starzeje, gdy jednocześnie na Ziemi mogą minąć dziesiątki lat.

Pierwszy aspekt przedstawionej wojny to oczywiście ukazanie jej jako procesu wyniszczającego, powodującego wszechobecną śmierć i cierpienie bez jakichkolwiek pozytywnych aspektów. Mandella obserwuje wojnę z Tauranami na przestrzeni setek lat, a ta nie zmienia się mimo ciągłego rozwoju nauki i technologii, nadal doświadcza śmierci swoich współtowarzyszy oraz widzi zachodzące zmiany w umysłach żołnierzy. I mimo, że on sam tą wojnę przetrwał wielokrotnie, nie jest pewny czy ten fakt należy zaliczać do szczęścia, czy wręcz odwrotnie.

Drugi z głównych aspektów poruszonych w powieści to wcześniej wspomniane zmiany społeczne na Ziemi. Efekt jest tym ciekawszy, że wszystkie zmiany z okresu kilkuset lat opisuje jedna i ta sama osoba. Podejście społeczeństwa zmienia się cały czas i kolejne pokolenia nie widzą jak bardzo odmienia się podejście do wielu spraw i jak zmienia się nasz świat. Przedstawienie tego procesu z perspektywy jednej osoby robi olbrzymie wrażenie.

Bez wątpienia „Wieczna wojna” to genialna i wizjonerska powieść, w której poruszone tematy mimo upływu lat od jej powstania, nie tracą ani krzty ze swojej aktualności. Sam nie jestem wielkim fanem powieści science-fiction, a mimo to powieść ta wciągnęła mnie na dobre.

Dziękujemy wydawnictwu Rebis za udostępnienie egzemplarza książki do recenzji.

Komentarze

  1. Fakt, ta powieść ma ponadczasowe przesłanie antywojenne, ale łatwiej ja zrozumieć, gdy się wie, jak prowadzono wojnę w Wietnamie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ogólnie ta książka była manifestem potępiającym prowadzenie wojny w Wietnamie i sposobu w jaki ją prowadzono.

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń