Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Wujek Sknerus i Dziesięciocentówka Nieskończoności - recenzja

Wujek Sknerus i Dziesięciocentówka Nieskończoności to zaskakująca, ale w pełni udana mieszanka dwóch światów – disneyowskich kaczek i superbohaterskiego multiwersum. Jason Aaron, uznany scenarzysta komiksów, zgrabnie nawiązuje do klasyków Carla Barksa i Dona Rosy, tworząc opowieść pełną ukłonów w stronę fanów zarówno kaczkych przygód, jak i Marvela. To ciekawy eksperyment, który, choć mógł wydawać się ryzykowny, ostatecznie wypada świetnie. Fabuła koncentruje się na Dziesięciocentówce Nieskończoności – niezwykłym artefakcie, który prowadzi Sknerusa przez różne alternatywne rzeczywistości. W każdej z nich McKwacz spotyka swoje alternatywne wersje, a całość prowadzi do typowo superbohaterskiego starcia. Historia jest prosta, dynamiczna i lekka, ale jednocześnie dostarcza mnóstwa frajdy dzięki licznym odniesieniom do klasyki i nostalgicznej atmosferze. Warstwa wizualna to absolutny majstersztyk. Pięciu artystów stworzyło spójne, kolorowe i szczegółowe ilustracje, które świetnie oddają kli...

,,Arystoteles. Głód wiedzy” –EGMONT

 


          Nie byłoby współczesnej nauki, gdyby nie filozofia antycznej Grecji. Nie byłoby współczesnej nauki, gdyby nie Arystoteles. Sam jestem z wykształcenia filozofem i bardzo zainteresowała mnie, wydana przez Egmont, biografia Stagiryty w formie... komiksu dla dzieci.

          Książeczka ów stanowi część serii ,,Najwybitniejsi Naukowcy” Jordiego Bayarri oraz Daniego Seijasa. Założeniem autorów jest przybliżanie najmłodszym czytelnikom dorobku największych umysłów świata nauki oraz propagowanie komiksu jako narzędzia edukacyjnego.

          Jak im to wyszło? Na pewno wspaniale od strony wizualnej. Sympatyczna, skierowana do dzieci kreska, której nie da się nie polubić; przypomina choćby ,,Gnata” Jeffa Smitha czy ,,Fistaszki”; dużo żywych kolorów, dodatki z opisami najważniejszych postaci i szkicami oraz nienaganne wydanie.

          Wadą komiksu jest na pewno... brak narracji (może wymusiła to skąpa ilość stron – 34 karteczki zbliżone do strony ze szkolnego zeszytu). Autor przedstawia najważniejsze wydarzenia z życia Arystotelesa... ale czyni to w sposób chaotyczny (przynajmniej od strony wizualnej). Upływ czasu nie jest w jakikolwiek sposób oznaczony (poza ,,skokowym” starzeniem się głównego bohatera), np. chłopiec-Arystoteles dyskutuje w Akademii Platońskiej, a na kolejnej stronie... jest brodaczem w ogrodzie; na ostatniej stronie pojawia się, z kolei, córka Arystotelesa, chociaż o jego relacjach rodzinnych nie było wcześniej ani słowa! (dobrze, że można o tym doczytać w dodatku).

          Całość oceniam, mimo wszystko, pozytywnie. Każda próba popularyzacji filozofii (a zwłaszcza wśród tak ,,zaniedbanej” pod tym względem grupy jak dzieci) jest chwalebna. Odnoszę jednak wrażenie, że można to było zrobić lepiej; choćby poprzez zwiększenie nieco ilości stron, wprowadzenie rozdziałów i sensownej narracji.

Komiks oceniam na 6/10 i dziękuję Egmontowi za, udostępniony do recenzji egzemplarz! :-)

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń