Przejdź do głównej zawartości

Polecane

Potwór z Bagien. Zielone piekło - recenzja

  Temat wpływu człowieka na naszą planetę, jej degradację i powolną śmierć jest ostatnio bardzo popularny. Został on również poruszony przez Jeffa Lemire w komiksie “Potwór z Bagien: Zielone piekło”.  Koniec Ziemi zbliża się coraz bardziej, a resztki ocalałych starają sie przeżyć na ostatnich skrawkach suchej ziemi. Niewątpliwie to ludzkość doprowadziła do tego stanu rzeczy dlatego Parlamenty Zieleni, Czerwieni i Rozkładu postanawiają rozprawić się z resztą ocalałych. Wysyłają w tym celu monstrum, któremu może przeciwstawić się jedynie Potwór z Bagien, który sam kiedyś służył Zieleni. “Potwór z Bagien: Zielone piekło” to kolejny tytuł z serii Black Label, czyli serii o treściach dla dorosłych. I to nie bez powodu, fabuła jest pełna przemocy, śmierci i grozy. Walki są brutalne i dynamiczne. Bez problemu można odczuć, że ich wynik przesądzi o istnieniu ludzi, widzimy, że nie jest to jedna z wielu kolejnych potyczek, po których życie będzie toczyć się dalej. Fabuła może nie jest bardzo sk

"Rzeki płyną, jak chcą" Ałbena Grabowska

 


Pani Ałbeno – po takim zakończeniu, zadaję pytanie! Kiedy kolejna część? Mam nadzieję, że już wkrótce, bo nie mogę się doczekać. „Rzeki płyną, jak chcą” były dla mnie czytelniczą ucztą.

To przejmująca opowieść o pokoleniu trzech kobiet, które zmagają się z trudami, jakie przynosi wojna. Klara, Róża i Amelia, różnią się od siebie diametralnie. Każda ma inny cel w życiu, inny charakter i podejście do wielu poważnych kwestii.  Ich historie tak odmienne, łączą się i bardzo wciągają czytelnika do swojego świata. Pokochałam je całym sercem – tak jak zapewnia nas opis z tyłu książki.

Nie mogę zbyt wiele tutaj zdradzić, by nie psuć Wam tej czytelniczej uczty. Nastawcie się na piękną, skomplikowaną, przejmującą, wzruszającą, ciepłą i zarazem smutną przygodę. Weźcie pod uwagę, że nie odłożycie tej pozycji, tak bardzo będziecie chcieli poznać jej dalsze koleje. Dodatkowo odczujecie kompletną pustkę na samym końcu – to otwarte zakończenie, zachęcające do lektury kolejnych tomów.

Nie oglądałam „Stulecia winnych”, ale jeśli powstanie ekranizacja tej książki, z zapartym tchem i z ogromną chęcią obejrzę, by sprawdzić, jak moja wyobraźnia wykreowała przedstawiony przez Panią Grabowską świat. 

Za książkę dziękujemy Domowi Wydawniczemu REBIS.

Zobacz również:
- "Matki i córki" Ałbena Grabowska

 

 

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń