Przejdź do głównej zawartości

Polecane

"Rok szarańczy" Terry Hayes

      „Rok szarańczy” to powieść, na którą czekałam ponad trzy lata. Terry Hayes zaskarbił sobie mój podziw „Pielgrzymem” i od tamtej pory zdecydowanie częściej sięgam po pozycje o szpiegowskiej i terrorystycznej tematyce. Nadal uważam, że na tym polu Terry Hayes nie ma sobie równych.     „Rok szarańczy” w dużym skrócie opowiada o tym jak jeden z agentów specjalnych od Regionów Niedostępnych wyrusza na misję, której celem jest zdobycie informacji o planowanym ewenemencie – groźnym zdarzeniu terrorystycznym o globalnym zasięgu. Nie wszystko idzie zgodnie z planem. Nasz bohater wpada w ręce przywódcy Armii Czystych, który powinien był zginąć w zamachu rakietowym. Jako jeniec poznaje bardzo ważne informacje, które mogą ocalić wiele istnień, dlatego robi wszystko by przeżyć i uciec. Nie będę zdradzać więcej szczegółów żeby nie psuć zabawy, ale mogłabym bardzo długo opowiadać o tej książce.     Podobnie jak „Pielgrzym” tak i ten tytuł to dość spora gabarytowo książka na kilka wieczorów. I p

The Umbrella Academy (2019-) 1 i 2 sezon

 

„Umbrella Academy” to kolejna adaptacja amerykańskiej serii komiksów, która dostaje nowe życie w telewizji. Kiedyś miała być filmem, ale ostatecznie wyszedł z tego serial. Uważam to za świetny ruch, ponieważ ilość postaci i ich charakterystyka to zbyt dużo na jeden czy nawet dwa filmy. Dwadzieścia odcinków, które w tej chwili możemy obejrzeć nadal nie wyczerpało tematu rozwoju naszych bohaterów.

Siedmioro dzieci zostało adoptowanych przez ekscentrycznego miliardera. Każde z nich miało moc, dzięki czemu stali się rozpoznawalni niczym Superman. Jednak kolejne lata poważnie zniszczyły ich rodzinę, a widmo nadciągającej apokalipsy nie poprawia sytuacji. W tej rodzince prym wiedzie Numer 5, chce ratować wszystkich, przy okazji pomiata nimi jak może. Jest cięty, brutalny a jego przeszłość jest bardzo krwawa. Reszta rodzeństwa także ma swoje problemy - przez wybujałe ego, brak charakteru, indywidualizm, alkoholizm czy odizolowanie się. Są jak dzieci w dorosłych ciałach, które powoli się rozwijają a każdy odcinek to ich spowiedź do widza. 

Fabuła drugiego sezonu kontynuuje wątek końca świata, a przy okazji wrzuca bohaterów w lata 60. XX w., oscylując wokół zabójstwa Kennedy’ego. To wszystko, choć z pozoru chaotyczne, ma ręce i nogi i perfekcyjnie łączy każdy wątek bohaterów. Na pierwszy plan w trakcie oglądania wysuwają się: niebanalny humor, wzorcowa realizacja audiowizualna (soundtrack!), wszechobecne odniesienia do popkultury oraz kapitalnie wykreowani bohaterowie.  Każdy z nich chce ratować świat na swój dziwny i pokrętny sposób i każdy dostanie swoją szansę.

Serial jest ciekawym podejściem do idei życia bohaterów – chociaż pomysł nie jest nowy, wcześniej na ekranie widzieliśmy to chociażby w „Watchmen”, z którym Umbrella Academy dzieli wiele podobieństw. Wykolejeni superbohaterowie wolą żyć jak każdy i zapomnieć o swoich mocach, na szczęście (dla widzów) nie będzie im to dane – przygotujcie się na młodzieżowe, nieszablonowe kino, które utrzymało poziom pierwowzoru.

Moja Ocena 9/10

Źródło zdjęcia: filmweb.pl


 

 

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń