Ta okładka wprost mówi, żeby sięgnąć po nią. Tytuł i szata
graficzna od razu intrygują i wskazują na to, że będziemy mieć do czynienia z
czymś mocnym i zapadającym w pamięć. Moc była, ale czy zapamiętam ową historię
na bardzo długo? Tego nie wiem, na pewno pochłonęłam „Wzgórze wisielców” bardzo
szybko, bawiąc się przy tym przednio.
Uwielbiam kryminały, które stoją klimatem, ze względu na miejsce, w którym
dzieje się okrutna zbrodnia. Tutaj jest to nieziemsko wykreowane – mamy ponure
lawowisko na obrzeżach Rejkiawiku. Dawniej działy się tutaj okrutne egzekucje,
teraz zwiedzają je turyści. Autorka serwuje nam duszny i ciężki nastrój – w powietrzu
unosi się mgła dobrze zarysowanego problemu. W tym katastroficznym odcieniu, na
Wzgórzu Wisielców, znaleziono zwłoki wiszącego mężczyzny. Zaczyna się gonitwa
myśli, istna jazda bez trzymanki. U denata widać gwóźdź wbity w klatkę
piersiową, który świadczy o tym, że nie jest to zwykłe samobójstwo. Żeby dodać
pikanterii, w mieszkaniu ofiary, odnaleziony zostaje czteroletni chłopak. Akcja
zaczyna pędzić, pytania namnażać, a cała zagadka staje się siecią
skomplikowanych wydarzeń, które naprawdę zaskakują i sprawiają, że gęsia skóra
nie schodzi z czytelnika.
Jeśli chodzi o same postaci, które zajmują się śledztwem, to nie zaangażowałam
się w ich świat zbyt dosadnie. Skupiłam się bardziej na interesującej i zawiłej
historii, która sama w sobie była już naprawdę bogato przedstawiona. Męczyłam
się troszkę z nazwiskami, ale to zupełnie osobista kwestia.
Zaznaczyć muszę, że nie jest to kryminał zaliczany do tych lekkich. „Wzgórze
Wisielców” naprawdę obezwładnia czytelnika taką ponurą atmosferą, w której
beznadzieja i problemy tylko i wyłącznie narastają i uderzają niemal na każdej
stronie swoją realnością. Czuć wszechobecny strach, wiszącą mroczną zagadkę. To
studium „przemocy, przywilejów i zemsty”.
Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Autorki, ale mam ogromną ochotę
sięgnąć po „Odziedziczone zło” i „Porachunki”.
Dziękujemy Wydawnictwu Sonia Draga za egzemplarz książki do recenzji.
Komentarze
Prześlij komentarz