Przejdź do głównej zawartości

Polecane

"Rok szarańczy" Terry Hayes

      „Rok szarańczy” to powieść, na którą czekałam ponad trzy lata. Terry Hayes zaskarbił sobie mój podziw „Pielgrzymem” i od tamtej pory zdecydowanie częściej sięgam po pozycje o szpiegowskiej i terrorystycznej tematyce. Nadal uważam, że na tym polu Terry Hayes nie ma sobie równych.     „Rok szarańczy” w dużym skrócie opowiada o tym jak jeden z agentów specjalnych od Regionów Niedostępnych wyrusza na misję, której celem jest zdobycie informacji o planowanym ewenemencie – groźnym zdarzeniu terrorystycznym o globalnym zasięgu. Nie wszystko idzie zgodnie z planem. Nasz bohater wpada w ręce przywódcy Armii Czystych, który powinien był zginąć w zamachu rakietowym. Jako jeniec poznaje bardzo ważne informacje, które mogą ocalić wiele istnień, dlatego robi wszystko by przeżyć i uciec. Nie będę zdradzać więcej szczegółów żeby nie psuć zabawy, ale mogłabym bardzo długo opowiadać o tej książce.     Podobnie jak „Pielgrzym” tak i ten tytuł to dość spora gabarytowo książka na kilka wieczorów. I p

Strażnicy Galaktyki: Ostatnie wyzwanie - EGMONT

 


Thanos nie żyje! Wszechświat może świętować! Ale czy na pewno? Tytan pozostawił wszystkim wiadomość, w której informuje o przekazaniu swojej jaźni w ciało innej osoby. Kto to może być? Pytanie to zadaje sobie grono bohaterów. Jedną z pierwszych nasuwających się odpowiedzi jest – Gamora, córka Thanosa. Ta bardzo szybko staje się wrogiem całego wszechświata. W jej obronie staje nie kto inny jak Strażnicy Galaktyki, w mocno poszerzonym składzie.

Thanos zginął nie po raz pierwszy, i czy ostatni? Motyw powtarzany w świecie Marvela jak mantra, nikogo już nie dziwi, że szalony Tytan może powstać z zmarłych. Ale z drugiej strony ktoś na to narzeka? Chyba nie, przyzwyczailiśmy się do tego i postać ta już na zawsze będzie powtórnie wskrzeszana. Mi to osobiście nie przeszkadza, dziwi mnie tylko, że jego postać, a przynajmniej temat jego zmartwychwstania powraca tak szybko. Niech chłop trochę odpocznie, tak jakby we wszechświecie nie było innych zagrożeń ;) Jeżeli chodzi o samą fabułę, to jak przeczytaliście we wstępie, jest ona prosta jak budowa cepa. Nie ma wielkich zaskoczeń, powracają znane już nam postaci związane z Thanosem. Jednak  komiks ten czyta się bardzo dobrze, historia mimo swojej prostoty wciąga i ciekawi. Jest tutaj sporo akcji, która nadaje tempa i uatrakcyjnia przedstawioną historię. Jest jednak jedna rzecz, która mocno obniżyła końcowy efekt historii – przewidywalność. Główny wątek i „zagadka” w nim zawarta nie zaskakuje. Odpowiedź jest tak oczywista, że rozwiązanie przewidywałem od samego początku czytania komiksu. Liczyłem, że mam mylne wrażenie i miło się zaskoczę, niestety moje przewidywania okazały się trafne od samego początku.

Mimo braku fajerwerków, wielkich zaskoczeń, zwrotów akcji oraz oczywistego rozwiązaniu zagadki historię czytało się naprawdę bardzo dobrze. Czas spędzony przy czytaniu „Ostatniego wyzwania” mogę zaliczyć do przyjemnych i nawet z chęcią wrócę do tego tytułu.

Dziękuję Wydawnictwu Egmont za egzemplarz do recenzji. 

Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń