Przejdź do głównej zawartości

Polecane

"Rok szarańczy" Terry Hayes

      „Rok szarańczy” to powieść, na którą czekałam ponad trzy lata. Terry Hayes zaskarbił sobie mój podziw „Pielgrzymem” i od tamtej pory zdecydowanie częściej sięgam po pozycje o szpiegowskiej i terrorystycznej tematyce. Nadal uważam, że na tym polu Terry Hayes nie ma sobie równych.     „Rok szarańczy” w dużym skrócie opowiada o tym jak jeden z agentów specjalnych od Regionów Niedostępnych wyrusza na misję, której celem jest zdobycie informacji o planowanym ewenemencie – groźnym zdarzeniu terrorystycznym o globalnym zasięgu. Nie wszystko idzie zgodnie z planem. Nasz bohater wpada w ręce przywódcy Armii Czystych, który powinien był zginąć w zamachu rakietowym. Jako jeniec poznaje bardzo ważne informacje, które mogą ocalić wiele istnień, dlatego robi wszystko by przeżyć i uciec. Nie będę zdradzać więcej szczegółów żeby nie psuć zabawy, ale mogłabym bardzo długo opowiadać o tej książce.     Podobnie jak „Pielgrzym” tak i ten tytuł to dość spora gabarytowo książka na kilka wieczorów. I p

Brzdęk w kosmosie: Stacja kosmiczna 11, Apokalipsa - Lucrum Games

 

Gry Brzdęk Nie drażnij smoka i Brzdęk w kosmosie to gry, które należą do moich ulubionych. Zresztą moja żona ma podobne zdanie, dlatego seria ta często trafia na nasz stół. Lubimy je do tego stopnia, że mimo dziesiątek rozegranych partii w podstawki, te ani trochą nam się nie znudziły, a każda kolejna partia przynosi nam mnóstwo frajdy. Nadszedł jednak ten moment, w którym postanowiliśmy sprawdzić, co oferują nam dodatki. Los padł na Stacja kosmiczna 11 i Apokalipsa do kosmicznej wersji Brzdęka.

Nie będę opisywał zasad rozgrywki (te możecie znaleźć w: Brzdęk: Nie drażnij smoka i Brzdęk w kosmosie! Raban w próżni), a jedynie co oferują nam oba dodatki i czy warto według mnie w nie zagrać. No to lecimy ;)


STACJA KOSMICZNA 11


Przede wszystkim otrzymujemy tutaj siedem elementów tytułowej stacji, które w połączeniu z elementami podstawki tworzą zupełnie n0wą planszę rozgrywki, kompletnie inną od tej z „Rabanu w próżni”. Co ważne rozgrywka nie traci przy tym nic ze swojego klimatu, starzy wyjadacze, przeżyją nową przygodę, nie tracąc przy tym esencji i frajdy z rozgrywki.

Kolejną z głównych zmian wprowadzonych w „Stacji” są karty implantów. Od zwykłych kart odróżnia je to, że za opłatą w kryształach mocy trafiają one na stałe do naszego obszaru gry. Czyli w każdej turze przynoszą nam konkretne profity np. w postaci waluty. Odpowiednie wykorzystanie tych kart może ułatwić nam naszą rozgrywkę, jednak na szczęście nie wygrają one za nas gry.



Dla kogo jest ten dodatek? Zdecydowanie dla graczy, którzy znają podstawową planszę jak własną kieszeń. „Stacja kosmiczna 11” oferuje nowe pole gry z zachowaniem esencji rozgrywki. Będzie to dla Was zupełnie nowa przygoda z zachowaniem wszystkiego, za co pokochaliście Brzdęka.


APOKALIPSA


Kolejny dodatek wprowadza dwa nowe, dwustronne elementy planszy, czyli kolejne urozmaicenie rozgrywki. Zmiana nie jest oczywiście, aż tak odczuwalna jak w przypadku „Stacji kosmicznej 11”. Jednak podstawową nowością, która wprowadza ten dodatek są karty planu. Do tej pory wylosowanie czarnych kostek w trakcie ataku bossa było zbawieniem i przynosiło ulgę graczom. Autorzy postanowili coś z tym zrobić i utrudnili nam życie. Mianowicie wylosowane czarne kostki trafiają na wspomniane karty planu, Plan bossa składa się z trzech faz, a każda z nich do aktywacji potrzebuje odpowiedniej liczby kostek. Gdy pola zostaną zapełnione uruchomione, zostają efekty planu. Te są przeróżne jak np. zmiana układu planszy, usunięcie konkretnych kart z talii czy zablokowanie możliwości kupna niektórych przedmiotów. W każdym razie nie przynoszą one graczom nic dobrego. Gracze jednak mogą wykupować kostki za odpowiednią opłatą, dzięki czemu mogą opóźnić, a nawet zaniechać wprowadzenia negatywnych konsekwencji. Karty planu wpływają na poziom trudności rozgrywki, oraz wprowadzenie nowych taktyk. Bo dlaczego np. nie zablokować innym graczom wykupienie klucza, gdy my mamy już go w swoich zasobach? „Apokalipsa” wprowadza ciekawą mechanikę, która lekko modyfikuje zasady gry, nie zmieniając ich podstaw.



Który dodatek poleciłbym bardziej? To zależy, czego oczekujecie. Jeżeli ograliście podstawową planszę dziesiątki razy, to „Stacja kosmiczna 11” wniesie o wiele więcej świeżości w waszą rozgrywkę. Jeżeli chcecie podnieść poziom trudności gry, to „Apokalipsa” jest dla Was. My znakomicie bawiliśmy się przy obu dodatkach. Każdy z nich wprowadza coś nowego, nie zmieniając trzonu rozgrywki. Nadal jest to stary dobry Brzdęk, który uwielbiamy.

Seria Brzdęk

Brzdęk: Nie drażnij smoka

Brzdęk w kosmosie! Raban w próżni








Komentarze

Popularne posty

Łączna liczba wyświetleń